ناباروری بر اثر ضعف هورمونی

ناباروری براثر ضعف هورمونی:

(کاهش میل جنسی،اختلالات خلقی و کم خونی می تواند از نشانه های اختلال هورمونهای جنسی در مردان باشد)

30تا35 درصد از مشکل ناباروری در زوجین نابارور مربوط به زنان،30%مربوط به مردان و بقیه موارد نیز یا به دلایل نامشخص ایجاد شده یا به هر دو نفر بر می گردد،اما نکته مهم اینجاست که همچنان بسیاری از مردان با وجود آگاهی از مشکل ناباروری با گذشت بیش از یک سال از اقدام به فرزنددار شدن، بررسی ها و آزمایش های مربوط به تایید سلامت جنسی خود را به تعویق می اندازند و انجام چنین بررسی هایی را بیشتر از جانب همسرانشان ضروری می بینند.در حالی که دلایل ناباروری در مردان با تشخیص صحیح و انتخاب روش درمانی موثر،قابل رفع و درمان است. در این میان یکی از عوامل موثر بر ناباروری یا ناتوانی جنسی در آقایان به اختلالات هورمونی یا اختلال در ترشح هورمون های جنسی بر می گردد.اختلالال هورمونهای جنسی و به دنبال آن کاهش میل جنسی در آقایان در سنین میانسالی می تواند با نشانه هایی چون کاهش میل جنسی،کاهش انرژی،اختلالات خلقی،کاهش رشد موهای صورت،اختلال خواب و کم خونی همراه باشد.اختلالات هورمونی نه تنها می تواند با اختلالات پوکی استخوان همراه باشد،بلکه به طور ناگهانی اتفاق بیفتد با نشانه هایی چون گرگرفتگی(همچون زنان در دوران یائسگی)نیز همراه خواهد بود.البته متخصصان همیشه تاکید می کنند که ناباروری در مردان بیشتر به اختلالات مربوط به کاهش تعداد اسپرم،شکل غیرطبیعی یا اختلال در قدرت حرکتی اسپرم برمی گردد.اما از آنجا که توان باروری چه در مردان و چه در زنان تحت کنترل هورمونهای محور هیپوتالاموس-هیپوفیز مغز است،نباید اختلالات هورمونی را در ناباروری مردان نادیده گرفت.

علل ناباروری در مردان:

گرچه عامل بیشتر ناباروری ها در مردان به اختلالات مربوط به اسپرم بر می

گردد،اما نباید از اختلال عملکرد عضلات مثانه که می تواند ناشی از جراحی مثانه یا پروستات،آسیب دیدگی انتهای نخاع،بیماری هایی نظیر دیابت،همچنین مصرف داروهای آرام بخش و مخدر و نیز داروهای فشارخون باشد،غافل شد.البته مشکلات ژنتیک و اختلالات مادرزادی بیضه ها،همچنین ابتلا به برخی بیماری های عفونی همچون اوریون نیز می تواند از عوامل موثر بر ناباروری مردان تلقی شود.یکی از پیش زمینه های تولید اسپرم در مردان،وجود سیستم های هورمونی طبیعی است که از مراکز مغزی یعنی هیپوتالاموس شروع می شود و به هیپوفیز می رسد و بعد از هیپوفیز به غدد ترشح کننده هورمونهای جنسی منتهی می شود و به این ترتیب اسپرم تولید می شود،حال اگر دراین مسیر اختلالی صورت گیرد یا غدد جنسی(بیضه ها)دچار مشکل باشد،اسپرم سازی به خوبی انجام نمی شود و در این صورت درمانهای هورمونی ضرورت پیدا می کند.اختلالات در تولید و ترشح هورمونهای جنسی در مردان ممکن است بر اثر وجود تومور در محور هیپوتالاموس-هیپوفیز،رادیوتراپی و مصرف برخی داروهای تقویتی در ورزشکاران باشد که بر میزان تولید و کیفیت اسپرم ها اثر می گذارد.

تشخیص ناباروری با اختلال هورمونی:

نباید از خاطر برد که افزایش سن بر کاهش تعداد اسپرم و کیفیت آنها تاثیر می گذارد که خود از عوامل بروز ناباروری در مردان محسوب می شود.از سوی دیگر تنش های جسمی،ذهنی و استرس نیز می تواند تعداد اسپرم ها را به طور موقت کم کند،اما در همه این موارد کاهش تولید اسپرم می تواند ناشی از تغییر در سطوح هورمونهای جنسی باشد.مردانی که مشکوک به ناباروری هستند در اولین قدم،تحت آزمایش تایید سلامت اسپرم و پس از آن اندازه گیری هورمونهای تستسترون و گنادوتروپین(هورمون های هیپوفیزی)قرا گیرند.اکر سطح هر کدام از هورمونها در آنها پایین تر از حد طبیعی باشد،احتمال اختلال در غدد جنسی یا هورمونهای جنسی وجود دارد و به دنبال آن درمان هورمونی آغاز می شود.

چاقی،دیابت و نارسایی کلیوی:

چاقی و بروز بیماری های متابولیکی چون دیابت،چربی و فشارخون می تواند از عوامل موثر در بروز اختلالات هورمونی و به دنبال آن ناباروری در مردان باشد. سندرم متابولیک می تواند منجر به کاهش هیپوفیزی در مردان شود.البته چنین افرادی ممکن است دچار ناباروری نشوند. اما از عوارض ناشی از اختلال هورمونهای جنسی رنج می برند.همچنین ممکن است تولید اسپرم و هورمونهای جنسی در افراد مبتلا به بیماری های قلبی-عروقی،نارسایی کلیوی و سیروز کبدی کاهش پیدا کند.اما عوارضی ناشی از این نوع اختلالات با درمان چاقی یا سایر بیماری های متابولیک وابسته به آن کاهش یافته و به تدریج از بین می رود.

از داروهای هورمونی تا روش های درمان ناباروری:

عللل ناباروری چه ناشی از مشکلات هورمونی و چاقی باشد و چه به غیرطبیعی بودن سلولهای جنسی مربوط شود،می تواند تحت تاثیر عوامل ژنتیکی اتفاق بیفتد.حتی مشخص شده است که استعداد چاقی،ابتلا به عفونت یا لزوم انجام یک جراحی که به ناباروری می انجامد، می تواند به نوعی تحت تاثیر عوامل ژنتیکی ایجاد شود.با وجود این تشخیص زودهنگام اختلالات هورمونی در مردان(تا قبل از 20سالگی و در سنین بلوغ) می تواند در تاثیر پذیری درمانهای هورمونی از طریق داروهای تزریقی موثر باشد.درمان اختلالات هورمونی در سنین بالاتر در مردان ممکن است با جایگزینی هورمون تستسترون از طریق داروهای موجود ممکن نباشد و تنها بتواند به کاهش علائم ناشی از اختلالات هورمونی و نه به درمان ناباروری کمک کند.در این صورت بهره گیری از روش های درمان ناباروری مانند گرفتن اسپرم،لقاح آزمایشگاهی و بارداری از طریق IVF پیشنهاد می شود.